Sinds 2018
''Vroege beweegervaringen neem je de rest van je leven mee''
''In mijn fantasierijke associatie als volwassene is onze huiskamer voor mijn kinderen een danspaleis of een sprint-parcours. Ons bed een judomat, trampoline, volleybalveld in één is geworden (in de belevingswereld van mijn kinderen is dat gewoon ontdekken, spelen en plezier maken)''
In 2018 is het beweeguurtje opgezet door Mandy den Boer. Hieronder beschrijft ze hoe dit ouder-initiatief is ontstaan. Zij hoopt hieruit mensen te inspireren dat van jongs af en aan ontdekken, spelen & bewegen een goede start is voor de rest van het leven.
Op mijn vrije donderdag in 2018 waren er geen beweegactiviteiten in- en rond om mijn woonomgeving (driehoek Waardenburg- Tiel- Geldermalsen) gericht op kinderen onder de 2 jaar, met een breed ontwikkel pallet.
Vanuit mijn kennis en ervaring (docent bewegingsonderwijs) doet het mij als mens wat, te zien dat beweegvaardigheid, tactisch inzicht, functionele spierkracht, lenigheid en uithoudingsvermogen bij veel jonge kinderen vermindert aanwezig is. Het heeft directe invloed op de ontwikkeling. Niet alleen fysiek. Daarnaast zie ik menig vereniging struggelen met voldoende leiding/trainers hebben en houden, idem voor vrijwilligers, bestuursleden of zelfs de bestaanszekerheid van een vereniging.
Ik dacht invulling geven aan een beweegactiviteit voor de allerkleinsten kan misschien ook anders dan in een verenigingssetting. Soms moet je dat ‘wat anders’ gewoon proberen en kijken hoe dat gaat.
''Leermomenten, valkuilen en risico’s, vast en zeker (that’s life). Vooral nog heel veel te winnen met dit ouder-initiatief''
De afgelopen jaren tijdens de deelname van mijn oudste zoon en nu met mijn jongste dochter heb ik andere kindjes en hun ouders zien genieten en vooral zien groeien in het beweeguurtje. Onwijs mooi, dat gun ik ieder kind! En ja, heel eerlijk dat iets niet lukt of gaat zoals je zou willen, of iets voor je kindje of je zelf een keer niet leuk is, dat is ook heel gezond!
Vanaf 2018 hebben we iets moois opgebouwd om in te zetten gericht op de brede ontwikkeling van het jonge kind.
Het beweeguurtje wordt georganiseerd door (groot)ouders voor kinderen tot 4 jaar. Met elkaar betalen wij de zaalhuur & noodzakelijke benodigdheden. Hierdoor kunnen we de kosten laag houden. 'PIB' is niet afhankelijk van een bestuur of leiding zoals bij een vereniging. Als iemand ziek is of er niet is gaat bij voldoende aanwezigen het beweeguurtje door.
Het voelt of er nog zoveel meer mogelijk is. Al kun je dat 'meer 'niet alleen met (groot)ouders realiseren. In een aantal gemeenten heeft de gemeente het voortouw genomen als het gaat om beweeg/ ontwikkel-programma's gericht op peuters. Ik droom zelf niet alleen te richten op bewegen maar een ontwikkelprogramma creëren met een breed pallet waarin spelen & bewegen de basis vormt met daarin, muziek, woordenschat verreiken (zingen/lezen), vroegtijdige signalering voor deze doelgroep, enzovoorts.
Ik heb het eerste jaar in 2018 de coördinatie bij start in handen genomen. Iemand moet het ‘schip’, opstarten, aansturen en onderhouden. Het idee was zodat als mijn oudste naar school zou gaan, de groep met de generatie onder de 4 jaar dit verder draagt, met elkaar. Dat lukte, ik bleef op de achtergrond meedenken waar nodig. De groep regelde het beweeguurtje zelf met elkaar.
In 2021 toen mijn jongste dochter bijna 1 jaar was, kwamen wij weer terug bij het beweeguurtje. Ik betaal net als andere (groot)ouders voor onze deelname om de zaalhuur te kunnen bekostigen en draag bij in de organisatie net als andere groot(ouders). Inmiddels is er ook een enthousiaste groep (groot) ouders met hun (klein)kinderen iedere vrijdag ochtend bij elkaar. Mei 2025 wordt mijn jongste dochter 4 jaar en vlieg ik uit met de hoop dat het beweeguurtje nog voor vele generaties peuters zal blijven.
Mijn eigen (vroege) beweegervaring.
Mijn vader was in de jaren ’80 ’90 en ’00 een fanatiek wedstijdloper en ik ging vanaf de kinderwagen mee naar atletiekvereniging Astylos te Tiel, de wekelijkse trainingsrondjes in Rhenen en de wedstrijden.
Als ‘3 jarige peuter’ ging ik diplomazwemmen (Mourik) en met 4 jaar bij de gymnastiekvereniging (AGA Kerk- Avezaath).
In 1994 liep ik als 6 jarige mijn eerste hardloop wedstrijd, zonder enige ervaring (Promenadeloop | 2km | meisjes t/m 8 jaar) in Tiel, met een 2e plaats op het podium tussen oudere kinderen dan dat ik zelf was. Jaren meegedaan aan de wielerronden in Haaften, Varik, ook buiten de regio.
In de turnsport kon ik mijn voldoening kwijt. Deze sport won mijn hart waarin ik tot mijn 23e fanatiek wedstijden geturnd.
''Vele diverse muziek, sporttak-ervaringen en beweegmogelijkheden in mijn jeugd op school en in de buurt/woonomgeving volgde''
'' blokfluit spelen, kinderkoor, dwarsfluit, klassiek ballet, jazzballet, stijldansen, tennis, gym, turnen. De jaarlijkse schooltoernooien; (voetbal, basketbal, tafeltennis) en heel veel samen spelen op school en in de buurt''
Deze ervaringen hebben deels mijn basis gelegd voor mijn passie voor (goed leren) bewegen en vooral om dit door te geven aan een volgende generatie. Was ik in alles goed, 'nee echt niet', maar iets leuk vinden en met vol enthousiasme meedoen, deed ik graag.
Die passie is mijn werk geworden als zijnde vakdocent bewegingsonderwijs/sportdocent/combinatie functionaris.
Ik ben 15 jaar in het verenigingsleven als leiding/trainer/coach actief geweest.
Het geluk te mogen hebben in de regio Arnhem & Nijmegen te ervaren wat voor mooie kansen en mogelijkheden er zijn op het gebied van sport, bewegen, ontwikkelen.
Ervaar en leer vooral van iets of van een ander en verstrek elkaar, zodat je zelf het wiel niet geheel hoeft uit te vinden.